یه جایی هم هست؛ احتمالن حوالی سی سالگی، که نمیشه گفت خوبِ یا بد، لذت‌بخشِ یا رنج‌آور... بستگی به نگاه‌ت داره. تنها چیزی که میشه به قطع در موردش گفت اینه که خیلی واقعیِ، به شدت واقعی! اون‌جا که رسیدی با خودت میگی: هوووممم، من راز فصل‌ها را می‌ دانم...*
*از یک دوست (م.الف)