هنوز
چارچوب ذهنم را آنقدر کوچک میکنم تا هیچ آدم جدیدی وارد نشود.
موسیقی را با صدای بلند گوش میدهم تا صدای کسی را نشنوم.
چشمهایم را میبندم.
اعتراضی نمیکنم.
زندهگی متوقف نمیشود...
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۸۹/۰۲/۲۶ ساعت توسط کرم کتاب