سالی دیگر هم بدون آنها گذشت...
چند سال است که بم بی پدر و مادر شده؟!چند سال است که خنده ی کودکان٬ بم را نمی لرزاند؟! آن روز هم ۵ دی بود!صبح...ساعت ۵...بم ترک خورد...ارگ فرو ریخت ولی قلب هزاران کودک هم تکه تکه شد...بخشی زیر خاک٬ قسمتی روی زمین و گوشه ای در آسمان...نه کسی برای ارگ کاری کرد٬ نه حتی برای این قلب های کوچک بی آشیانه!ما همه٬ بم را فراموش کردیم٬ روحشان شاد!
پ.ن: از امروز همایش مقابله با سوانح طبیعی توی دانشکده فنی برگزار میشه!
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۳۸۵/۱۰/۰۵ ساعت توسط کرم کتاب
|