هوا را از من بگیر٬ خندهات را هم
چه فرقی میکند؟ هوا٬ خنده٬ خاطره و حتی تمام آنچه را که با هم کشف کرده بودیم٬ هر چه خواستی بردار و ببر.
باید فکر کنم٬ خوب فکر کنم ببینم بعد از تو کجا بشود جای خالی کردن دلتنگیهای من و پر کردن جای تمام این خندهها و نفسها...
دست و دلم به هیچ کار نمیرود٬ فکرم به هیچ کجا.
پ.ن(۱): ام اس هم با نمرهی نوزدهی پایان نامه به اتمام رسید. نامردا نمرهی کار آزمایشگاهی را به خاطر نداشتن ستآپ خاص بهم ندادن و فقط یکی از مقالههای سابمیت شدهم را قبول کردن. ازخوش اقبالیم هم از امسال٬ نمرهی پروژه ار هیژده(!!!) حساب میشد و وقت هم این قدر کم بود که فرصت نشد که یکی دو نمره به خاطر پذیرش مقالهها بگیرم.
پ.ن(۲): این خلاءِ بعد از کارای فرسایشی پایان نامه هم بدجور احوالم را دگرگون کرده.
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۸۷/۰۷/۰۷ ساعت توسط کرم کتاب